Slow cabin
Geld, cijfers, presteren, en altijd maar meer en meer en meer en meer…
Zo voelt voor mij onze huidige maatschappij aan.
We worden geleefd en verliezen onze essentie.
Waarom lopen we rond op deze planeet? Wat is het doel van ons leven?
Wat drijft ons bestaan?
Steeds maar draaien in functie van de maatschappij en van wat ‘verwacht’ wordt van mij, leidde tot een totale crash van mijn zijn.
De bodem onder mijn grond weggevaagd. Niets was nog zeker, buiten 1 ding. Ik had rust nodig.
Tijd voor mezelf om te ontdekken wat ik nodig had.
Welke richting ik uit wou gaan.
Dus boekte ik een aantal dagen weg in een Slow Cabin. Van 16 t.e.m. 19 juni 2019 verbleef ik in een Scandinavisch ingericht ‘huisje’ met een oppervlakte van 34m2. Minimalisme, geen internet en zo zuinig mogelijk leven, dat zijn de 3 begrippen die dit concept het beste omschrijven. Hierdoor kan je enkel aandacht hebben voor wat jij wil en hoef je enkel rekening te houden met jezelf. Er is geen klok die zegt wanneer je moet eten. Je hebt geen mensen in de buurt om mee te praten. Er komen geen mails binnen die je aandacht afleiden.
Er is enkel jij.
Jij die leeft zoals het goed aanvoelt en zoals jij het wil. Eigen keuzes maken.
Eén zijn met de natuur.
Enkel je eigen tempo om te volgen.
Mijn favoriete plek van deze Slow Cabin is ongetwijfeld het bed. Dit is zo ingebouwd dat de volledige matras tussen 2 muren ligt en je aan het hoofdeinde een enorm raam hebt. Stel het je even voor. Je wordt wakker door de eerste, warme zonnestralen op je gezicht. Je open je ogen en ziet en hoort alleen maar de natuur. Verschillende vogels fluiten elk hun ochtendlied. Koeien grazen zachtjes van het met dauw bedekte gras. Een snelle blik op je uurwerk toont je dat het 3u52 is. Je lijf beslist dat het nog iets te vroeg is om op te staan, dus zet je het grote raam wagenwijd open en besluit je om zo verder te slapen. Met de warme zonnestralen die schijnen op je blote huid, de geur van nat gras en het geluid van fluitende vogels en grazende koeien val je terug in een heerlijke slaap. Wat is er zaliger dan dit?!
Mijn hoogtepunten:
Slapen met de ruit open, precies alsof je buiten slaapt.
De tijd nemen om contact te maken met de koeien tot ze eindelijk gestreeld willen worden.
Wandelen in de Kalmthoutse Heide.
Het arboretum in Kalmthout.
Heerlijk mediteren en tot rust komen op een stille plek in de natuur.
Leven op je eigen tempo.
Veel liefs,
Jolijn
Wil je graag ook meer tools om te leren leven op jouw eigen tempo?
Boek dan nu jouw afspraak bij Jolijn!