Rust inplannen vs plan rust in!

Twee weken geleden ben ik nog even het vliegtuig opgestapt richting Kreta.

Een reis die reeds gepland stond sinds januari.

Reden? Als hardwerkende mama is niet iedere zomervakantie de meest ontspannende periode en af en toe eens me-time met een vriendin kan ervoor zorgen dat ik gedurende het jaar er weer voor de volle 100% kan staan voor mijn gezin en mijn cliënten.

Reis dus geboekt sinds januari.

Het werd midden september en het begon wat te wringen bij mij.

Heb ik nú wel behoefte om op vakantie te gaan? De zomer is deugddoend geweest en dankzij de Indian Summer die hier in België ronddwaalde, was het hier nog aangenaam warm met een zacht zonnetje. Ondertussen was er een nieuw project op mijn pad gekomen dat energie gaf en waarbij ik niet plots op de rem wou staan.

Maar... Alles was betaald, de agenda was geblokkeerd, dus ik vertrok.

Ik werd ondergedompeld in een trager ritme, en hoewel mijn laptop nooit ver weg was, voelde ik dat het goed was om even te rusten.

Het werd een mooie mix van cultuur opsnuiven en de zon opzoeken, waardoor er voldoende aandacht was om ook even naar binnen te gaan.

Op donderdag, bijna op het einde van de reis, hebben we even gesplitst. Ik ging alleen de Samariakloof stappen, een tocht van 16 kilometer over stenen met een hellingsgraad om u tegen te zeggen.

Gepakt en gezakt wist ik dat ik goed voor mezelf moest zorgen.

Het was zonnig, (als 'wittekop' ben ik nogal gevoelig voor een zonneslag), ik was alleen en moest tegen een bepaalde tijd de boot halen voor de terugtocht.

Hoe nonchalant ik in het dagelijks leven ben met voeding (mijn collega's weten dat mijn avondeten soms pas om 22u00 voor mijn neus staat), hoe plichtsbewust ik op dat moment bezig was met voldoende eten en drinken, hoe mijn mantra vooral werd om naar mijn eigen lichaam te luisteren.

Het was een dag zonder wifi, helemaal bij mezelf en het zorgde ervoor dat ik opnieuw de zaken in perspectief kon zien.

Drie dagen later landde ik alweer op Belgische bodem en ik merkte wel dat het goed was geweest om er even van tussen te zijn en dat alles vrij snel opnieuw zijn gewone gangetje ging. Ondanks het wrange gevoel bij de start was ik wel dankbaar voor deze ervaring.

* Het is nooit slecht om op tijd de rem in te duwen, en niet te wachten tot wanneer je crasht tegen de muur.

* Af en toe bewust vertragen, en deze tijdig inplannen, zorgt ervoor dat je op andere momenten voluit kan blijven gaan.

* Rust inplannen is meer dan ok. Echt wel :)

Veel liefs,

Mieke